Czubajka kania.jpg

Czubajka kania.jpg Rozmiar 5 KB

Kapelusz : średnica 10-35cm , u młodych owocników kulisty, jajowaty, potem wypukły, u dojrzałych płaski z garbkiem na szczycie, parasolowaty . Młody brązowy, później jasnobrązowy, płowy, szarobrązowy, kremowy, białawy, garbek gładki, ciemnobrązowy, brzeg białawy, włókienkowaty powierzchnia sucha, popękana, pokryta brązowymi, grubymi, odstającymi, dachówkowatymi łuskami, pomiędzy którymi prześwituje jaśniejsza skórka.
Blaszki : białe, białawe, kremowe, wolne, gęste
Trzon: Wysokość 15-50 cm, grubość 1-2,5 cm barwy kapelusza, z ciemniejszymi łuskami tworzącymi zygzakowaty deseń na jaśniejszym tle ,wysmukły, cylindryczny, bulwiasta podstawa grubości około 5 cm. Kremowy, podwójny, nie przyrośnięty, ruchomy pierścień, początkowo wewnątrz gąbczasty, później pusty, łatwo odłamuje się od kapelusza.
Miąższ: Biały, niezmienny. W kapeluszu miękki, gąbczasty. W trzonie łykowaty, włóknisty, zdrewniały. Rzadko zasiedlany przez owady. Smak orzechowy, zapach: miły grzybowy.
Wysyp zarodników: Biały
Występowanie : Od czerwca do listopada, saprofityczny, w świetlistych lasach różnych typów, na skraju lasu, przy drogach leśnych, w zaroślach, na wrzosowiskach, zrębach, polanach, w parkach, na łąkach i pastwiskach najczęściej pojedynczo lub po kilka sztuk , dość pospolity.
Uwagi: Smaczny grzyb jadalny, do spożycia nadają się tylko kapelusze, szczególnie nadaje się do smażenia (panierowane jak kotlety) .
Ostrzeżenie: powszechnie znany, a mimo to bywa mylony ze śmiertelnie trującymi: muchomorem zielonawym (sromotnikowym) oraz muchomorem plamistym. Bywa często mylony z czubajką czerwieniejąca która powoduje też zatrucia.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

biegajmy.pev.pl